‘We hebben er geen seconde last van gehad’ | Gedeeld artikel van AD.
De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. Zo ook bij het echtpaar op leeftijd – hij is 85, zij 77 – bij wie de haren rechtovereind gingen staan, toen de realisatieplannen voor het windpark, dat stroom opwekt voor 24.000 huishoudens, in de – toen nog – gemeente Binnenmaas werden ontvouwd.
,,Ik had gedacht dat als de molens er eenmaal zouden staan, de moed ons in de schoenen zou zakken”, zegt Marcel Veldkamp. ,,Maar het zijn gelukkig slanke molens en ze staan er nu eenmaal. En dan kun je het beter positief bekijken. We hebben er tijdens het proefdraaien geen seconde last van gehad. Soms hoor je heel zacht ‘zoef’, maar de A29 horen we hier ook.”
Verzet
In 1970 streek het echtpaar Veldkamp neer aan de Gorzenweg. Rotterdam-Zuid werd verruild voor een huurhuisje in het buitengebied van Heinenoord, midden in de polder. Het Regionaal Bedrijven Terrein Hoeksche Waard nam later het vrije uitzicht naar de Blaaksedijk weg.
Daar als compromis gerealiseerd, omdat een gigantisch bedrijventerrein van 360 hectare aan de noordrand van de Hoeksche Waard op te veel verzet stuitte.
Verzet waarin Stichting Noordrand Open een voorname rol speelde. Vera Veldkamp zet zich niet toevallig al die tijd al in voor de Stichting. Ook bij de plannen voor het windpark was de Stichting een belangrijke gesprekspartner. En Eneco, Endless Durable en Renewable Factory, die het windpark donderdag openden, hadden een luisterend oor.
,,Dat was fijn, want we hadden allemaal het windpark bij Piershil in gedachten. Hoe de Provincie alles bepaalde en veel omwonenden daar uiteindelijk zijn gevlucht. Bij ons stonden de molens oorspronkelijk dichter in de polder gepland, op 400 meter bij ons huis vandaan. Als Stichting hebben we het voor elkaar gekregen dat ze dichter bij de Oude Maas zijn gekomen. Nu staan ze op 800 meter van ons huis.”
Vera Veldkamp boekte met ‘haar’ Stichting en andere protestgroepen nog meer succes: het aantal windturbines werd teruggebracht van zes naar vijf en de turbines worden aangedreven door stillere Nordexmotoren in plaats van de luidruchtigere Vestasmotoren.
Aanvaardbaar
,,De windmolens zijn wel 187 meter hoog geworden, en niet 157, dat dan weer wel. Voor de goede orde: we waren niet vóór het windpark, maar de gemeente Binnenmaas had destijds een convenant met de provincie over het windpark gesloten. Dan moet je van goede huize komen om dat nog van tafel te vegen. Dan kun je beter voor het meest aanvaardbare gaan.”
Een gunstig bijeffect is ook dat het Gorzenbos, waarin aan de oostkant van de Heinenoordtunnel een aantal windturbines zijn geplaatst, zijn bedenkelijke reputatie heeft weggepoetst.
,,Toen er zoveel bomen werden gekapt voor de windmolens heeft Vera wel een potje zitten janken”, zegt Marcel Veldkamp. ,,Het was ook best een treurig gezicht. Maar ook met de komst van de Natuurbegraafplaats is het er opgeknapt. Het was een nare plaats waar meubels en koelkasten werden gedumpt en drugs werden verhandeld. Er is nu meer toezicht. Als je maar met elkaar in gesprek blijft. Open minded blijft. Windmolens hou je niet meer tegen. Nederland staat er vol mee, Europa staat er vol mee.”